Pracujemy w trójkę- budujemy za 12-tu. Uprzejmie i szybko obsługujemy ludzi pracy. Korzystanie z uzdrowisk da ci radość i siły do pracy! Pozdrawiamy kobiety pracujące dla pokoju i rozkwitu ojczyzny!

Te i inne treści można zobaczyć na plakatach zebranych  w  Bibliotece Publicznej
w Obornikach, gdzie w piątkowy wieczór otwarto kolejną wystawę. Wystawę plakatów
i książek z okresu 1948-56. Plakaty pochodzą ze zbiorów  Muzeum-Zamek Górków
w Szamotułach.
Na wernisażu gawędę historyczną na temat poetyki socrealizmu wygłosił Waldemar Górny.
Wystawie towarzyszyły rekwizyty nawiązujące do tamtego okresu , a pochodzące ze zbiorów Izby Regionalnej.

Dzieło socrealistyczne musiało spełniać następujące warunki:
- uzewnętrzniać partyjną postawę twórcy (obowiązek należenia do partii),
- ukazywać rzeczywistość jako walkę nowego ze starym, ale w perspektywie afirmacji   nowego,
- odznaczać się prawdą i konkretnością obrazu,
- wyrażać właściwą tendencję wychowawczą ( tzn. ideologię socjalizmu),
- czerpać z tematyki współczesnej, proletariackiej,
- charakteryzować się „ludowością”
- przedstawiać typowych ludzi w typowych sytuacjach,
- być przepojone rewolucyjną romantyką,
- ukazywać bohatera pozytywnego, jako wzór nadający się do naśladowania,
- wyrażać bezwarunkowy optymizm i nieprzejednanie w walce z wrogiem klasowym.

Socrealizm to kierunek, który pozostawił po sobie „monumentalne” dzieła/ dworce, domy lub pałace kultury, domy partyjne, resortowe, mosty, obrazy, rzeźby  itd.
Ideologia socrealizmu była sztywna, zgodna z obowiązującą linią partyjną, ujęta w zbiór niezmiennych formuł przypominała bardziej katechizowaną doktrynę niż manifest nowej sztuki. Doskonała sztywność socrealizmu sprawiła , że jego poetyka stała się obiektem kpin
i uśmieszków.
Wystawę można oglądać do końca lutego.